Mianem środków trwałych określa się wszystkie aktywa posiadające zdatność do użytku dłuższą niż rok, stopniowo przenoszące swoją wartość na produkty, które powstają za ich sprawą. Zatem można powiedzieć ze jest to majątek zarówno trwały, jak i rzeczowy, niezużywający się podczas jednego procesu związanego z wytwarzaniem dóbr lub usług. Zalicza się do nich zarówno nieruchomości, w tym lokale, urządzenia i maszyny przemysłowe oraz rolnicze, grunty, jak i wszelkie obiekty związane z transportem. W skład aktywów wchodzą również zasoby ludzkie danej firmy.
Wycenę środków trwałych sporządza się w dzień bilansowy oraz w momencie ich nabycia lub powstania. Polega ona na zsumowaniu ceny ich kupna, z doliczeniem wszystkich wydatków związanych z opodatkowaniem, ubezpieczeniem i transportem, kosztu wytworzenia, dotyczącego własnej produkcji firmy z uwzględnieniem wynagrodzenia dla pracowników. Do uzyskanej liczby dolicza się także wartość wyceny, będącą ceną możliwą do uzyskania w danym momencie, w sytuacjach związanych z ewentualnymi transakcjami rynkowymi.
Podczas wyceny środków trwałych należy również wziąć pod uwagę wszystkie czynniki wpływające na wzrost ich wartości. Są nimi wszelkie remonty, budowy oraz inne ulepszenia, poprawiające jakość produkcji i świadczonych usług. Taka sytuacja może mieć również miejsce podczas przeszacowania na drodze odpowiedniego rozporządzenia. W przypadku obniżenia wartości środków trwałych, mówi się o wykonaniu odpisów amortyzacyjnych związanych ze zużyciem danego dobra na przestrzeni czasu. Takie zjawisko zachodzi również podczas decyzji mających na celu likwidację działalności lub inne zmiany w obecnym funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.
Na ostateczny wynik wyceny środków trwałych składa się wartość wszelkich ulepszeń, koszty ich nabycia lub wytworzenia oraz przeszacowania, pomniejszone o odpisy amortyzacyjne i inne działania obniżające aktualną cenę rynkową firmy. Wycenie środków trwałych podlegają zarówno te będące w budowie, jak i inwestycyjne. W przypadku likwidacji działalności, cały majątek jest określany na podstawie cen netto możliwych do uzyskania podczas sprzedaży w danym momencie. Nie mogą być one jednak wyższe od kwoty, za którą pierwotnie zostały zakupione.
Nie zawsze jest możliwe jednoznaczne wykonanie wyceny środków trwałych. W takim wypadku analizuje się wartość podobnych przedsiębiorstw w obrębie tego samego rynku. Może to jednak prowadzić do konfliktów między właścicielami działalności a organami związanymi z podatkami, ponieważ wycena środków trwałych sporządzona przez rzeczoznawcę może być korzystniejsza dla zleceniodawcy niż określenie ich wartości w oparciu o ogólnie przyjęte zasady. Dzieje się to w sytuacji, gdy nie są dostępne wszystkie informacje na temat ceny środka trwałego w momencie kupna. Okoliczności takie związane są między innymi ze zgubieniem dokumentów poświadczających zakup. W takim przypadku konieczne jest oszacowanie jego wartości na podstawie obecnego stanu rynkowego. Przykładem takiego postępowania może być wycena materiałów budowlanych będących w posiadaniu właściciela od kilku lat.
W przypadku, gdy składnikiem majątku jest współwłasność, jej wartość podlega czynnościom tylko w stopniu odpowiadającym udziałom osoby zlecającej czynności. Wycena środków trwałych dotyczy również budynków i lokali mieszkalnych, które wykorzystywane przez przedsiębiorstwo stają się częścią jego majątku. Podlegają one wówczas takim samym procedurom mającym na celu określenie ich wartości jak maszyny wykorzystywane do produkcji w danej firmie związanej z przemysłem lub środki transportu.